सुरेश भुसालरराजकुमार श्रेष्ठ
२ असोज, काठमाडौं । पुतलीसडकस्थित मुच्र्छना संगीतालयमा पुग्दा गायक मनोजराज आफ्ना विद्यार्थीहरुलाई सारेगमप सिकाइरहनुभएको थियो । केहीबेरको अभ्यासपछि उहाँले ‘मेरो सपना, मेरो कल्पना, मेरो विपना माया हो’ बोलको गीतमा केहीबेर रियाज गर्नुभयो र सँगै विद्यार्थीहरुलाई अभ्यास गराउनुभयो । एकैछिनमा माहौल संगीतमय भयो ।मनोजराज हारमोनियम बजाउँदै विद्यार्थीहरुलाई सिकाइरहनुभएको थियो । झण्डै आधा घण्टाको कक्षामा हामी पनि सँगै बसेपछिमात्रै उहाँले अनलाइनखबरका लागि समय निकाल्नुभयो । गायिका अञ्जु पन्तका पूर्वपति समेत रहनुभएका मनोजराजसँग हामीले सोध्यौं( ‘माया भन्ने चिज के रहेछ
‘माया भन्ने अचम्मको चिज हो, जानियो भने गिफ्ट ९उपहार० हो जानिएन भने श्राप हो । कहिले स्वर्गीय आनन्द दिन्छ, कहिले जीन्दगीमा नराम्रो चोट दिन्छ । मेरो अनुभवमा माया भन्ने कुरा मलाई माया नगर्ने गलफ्रेण्ड जस्तो लाग्छ । मैले जसलाई माया गरेँ, एकदमै मन पराएँ, त्यो मान्छेबाट मैले केहिल्यै माया पाइँन । सायद मेरो किसमत नै होला । जसलाई म मन पराउँदिन, उ म भनेपछि मरिहत्ते गर्छन्।’ लामो हाँसोसहित उहाँले मायाको परिषाभा दिनुभयो । गायिका अञ्जु पन्तको हकमा पनि यही नै सत्य हो त रु अञ्जुको प्रशंग आएपछि केही गम्भीर देखिएका मनोजराजले भन्नुभयो( ‘हो अञ्जुको हकमा पनि ।’
मनोजको सम्झनामा अञ्जु पन्त
विस्तारै मनोजले स्मृतिको पन्तुरो खोल्न थाल्नुभयो( अञ्जु मैले एकदमै धेरै मन पराएकी मान्छे, एक प्रकारले उ भनेको मेरो स्वास(प्रश्वासमा बसेकी थिई, ‘।जमानामा । म पनि संगीतमा लागिरहेका बेला सानी मान्छे देखेँ, असाध्यै मीठो गाउने, मलाई मन पर्ने । त्योबेला के भयो भने मान्छे मन पर्यो, स्वर मन पर्यो । मैले सम्भावना देखेँ त्यो स्वरमा । मलाई लाग्यो, यो स्वर त धेरै माथि जाने स्वर हो । त्यसपछि म अलि नजिकिएँ । उनकी फुपूका घरमा जान थालेँ । उसका दुःखहरु देख्न थालें । उनको बुबाको निधन भइसकेको थियो । फुपूको घरमा बस्थे आमा र उनी । अनि नन्दीरात्री माविभित्र नन्दी बहाल थियो, त्यहाँ अञ्जु र उसको ममी बस्ने । त्यो जब देखेँ मैले, फुपूको आफ्नो गाँस काटेर खान दिएको, उसको आवाजको सम्भावना देखेपछि मलाई पनि केही गरौंजस्तो लागेर नजिक भएँ ।
पहिलोपटक ५२ सालतिर कृष्णमान डंगोलको सिक्न गएको बेला मैले देखेको हो । गाइरहेको सुन्दा असाध्यै मनपर्यो । बीचमा २र३ वर्ष ग्याप रहृयो । योबेला पनि कहिलेकाँहि भेट हुन्थ्यो । एकपटक म साइकलमा स्कुल गइरहेका बेला पातली कुर्ता(सलवार लगाएकी फुच्ची कुदिराखेको देखेपछि मैले ए अञ्जु कहाँ हिँडेको भनेँ । केहीबेर कुराकानी भएपछि केही गाह्रो भएको जस्तो देखेपछि सोध्दा, उसले दाइ तपाईसँग कति पैसा छ भनी । पैसाको एकदम जरुरी परेको भनेपछि मैले गोजीमा रहेको त १ सय हो कि डेढ सय रहेछ, मसँग यति रे’छ लिएर जा भनेर दिएको याद छ । निकैपछि भेट भएको थिएन ।
५५र५६ मा म नक्सालमा शाही सेन्टरमा भजन कोअर्डिनेटर थिएँ । त्यहाँ एक दिन अञ्जु देखेँ, बस भनेर राखेँ । उसले आफ्नो ब्वाइप्रmेन्डका, मैले मेरो गर्लफ्रेण्डको फोटो देखाउने गथ्र्यौं । त्यो खालको आत्मीयता हुन थाल्यो । मैले घरमै आएर अभ्यास गर्न भनेँ । घरमै आउन थाली, त्यही क्रममा मैले कोठा खोजेर राखेँ, मैले सक्दो सहयोग गरेँ । त्यो क्रममा म एकदमै क्रेजी भइसकेको थिएँ । उसको पूर्वप्रेमी र हालका प्रेमी पनि सँगै आउँथे ।
तर, मलाई योभन्दा केही चाहिँदैन भन्ने भएको थियो । मैले उनीहरु दुबैलाई साइड लाएर म घुसेँ । अनि उनी मतिर नजिकिइन् । घरमा पनि आउने(जाने क्रम बढ्यो र घर परिवारले विवाह गर्ने भनेपछि हामीले विवाह गरेका हौं । मैले त यो केटीलाई आफ्नो परिवारमा ल्याउँछु भनेर मनमनै निर्णय पहिल्यै गरिसकेको थिएँ । उसले कोरस जान्छु भन्दा यो आवाज कोरस गाएर हुँदैन, बरु के गर्नुपर्छ म गर्छु भनेर सिक्न लगाएँ । त्यसबेला मैले नबुझेको चाहीँ घरमा भित्र्याउँछु भन्ने पनि चरित्रदेखि सबै कुरा हेर्नुपर्ने थियो तर आवाज मात्र हेरेँ, मलाई मन पर्छ, सकियो ।
घरमा ल्याउँदा हजुरआमाले हुन्न भन्नुभएको थियो । विवाह अघि एकजना वरिष्ठ गायककहाँ उनलाई लिएर गएकी थिएँ । म गम्भीर देखेर उहाँले एक दिन यो केटीले राम्रो गाउँछ, आवाज ठीक छ तर हुँदैन है भन्नुभएको थियो । पछि हाम्रो डिभोर्स भएपछि उहाँले भन्नुभएको थियो, मैले त तँलाई भनेकै थिएँ नि, त्यो केटीसँग विवाह नगर् भनेर । विवाह भएपछि म उनको आवाजमा हराएँ । मेरो लक्ष्य भनेको अञ्जुलाई अघि बढाउनु भयो । मैले म पनि संघर्षरत् गायक हुँ भन्ने नै बिर्सिएँ । उसलाई अघि बढाउन कहाँ भन्नुपर्ने हो, कहाँ अवसर छ रु भनेर लागेँ । म उसको अघि(पछि मात्र भएँ । मैले मलाई छोडेर उसको प्रचार गर्न लागेँ । तर, जब उनले कमाउन थाली, अञ्जुको परिवारको हस्तक्षेप बढ्यो । म पछि परिसकेको थिएँ, मान्छेहरुले म र अञ्जुमा कम्पेयर गरेर हेर्न थाले । बुढाको भन्दा बुढीको राम्रो भन्ने भएपछि एकै ठाउँबाट आएको प्रजेक्टसमेत एउटाकोमा मात्र पर्न थाल्यो ।
विस्तारै अञ्जुको कमाइ बढ्दै गयो । माइतीको हस्तक्षेप पनि बढ्न थाल्यो । मैले मेरो केही गल्ती छैन, तिमीले पनि नगरे, दायाँ बायाँ लाग्नु हुँदैन भन्थेँ । संगीत भनेको सरस्वती हो । अहिले तिमीलाई श्रोताहरुले आँखा उठाएर हेर्छन् तर, सानो गल्तीले तल हेर्छन् भनेर सम्झाउँथेँ । तर, विस्तारै उनको संगत गलत मानिसहरुसँग हुन थाल्यो । मैले दिस इज रङ भनेँ, तिमी त्यो क्याटगोरीको मान्छे हैन है भनेँ । पहिला संघर्ष गर्दा मैले यसो भन्दा अर्ती भयो, तर पछि डाह गरेको भयो । तैंले मलाई बाँध्न खोज्ने रु भन्न थाली । किन तैंले त्यसो गरेको भनेर उक्साउनेहरु पनि भए । हाम्रो समस्याको सुरुवात नै यहीँबाट भयो ।
जब अञ्जुले मैले भनेको मान्न छोडी, म एकदमै डिस्टर्व हुन थालेँ । विदेशका कार्यक्रमहरुको अफर आउन थालेपछि उसमा समस्या देखिएको हो । मसँगै हुँदा पनि समस्या हुन थाल्यो । उसले इन्जोइ गर्न विदेशका कार्यक्रममा बढी रमाउन थाली । तर, मलाई पनि मान्छेहरुले सुनाउँथे । मैले यस्तो सुनेँ भन्दा अरुको कुरा सुन्ने रु कलाकार मान्छे विदेश जान पाउँदिन रु भनी । अहिले पनि बेलाबेला अनेक कुरा सुन्नमा आउँछन् । घरमा आउँदा फेरि कुनै समस्या देखिँदैनथ्यो । उनमा मेरो केही प्रगति नहोस्, भयो भने सँगै हिँडडुल गर्नुपर्छ । इन्जोइ गर्न पाइन्न भन्नेजस्तो व्यवहार पाएँ । यो पनि पछि गएर थाहा भयो मलाई । मैले जीन्दगीमा पैसालाई प्राथमिकता दिइँन । तर, उसले पैसालाई महत्व दिई । कतिसम्म भने कुनै कार्यक्रमका लागि ५० हजारको सम्झौता हुँदा मेरा अघि ३० हजारको कुरा गर्ने, २० हजार बैंकमा गइसक्ने जस्ता काम भए । मैले पैसा खाइदिन्छ भन्ने जस्तो देखियो । कतिसम्म भयो भने अन्तिमतिर ज्वाइन्ट एकाउन्ट थियो, त्यसमा झण्डै साढे २ लाख थियो । उनले बैंकमा बोलाइन्, मलाई पनि केही समस्या परेकाले केही होला भनेर गएँ । तर, छोरीलाई केही गरेको छैन भनेर भनेपछि मैले ल भैगो बाबा मलाई चहिएन भने हस्ताक्षर गरिदिएँ । स्युचाटारमा करिव ७ आना जग्गा पनि मैले उनकै नाममा पास गरेको थिएँ । त्यो उनले दाइजोका रुपमा लिएर गइन् ।
अञ्जुलाई सुरुदेखि नै मूर्छा पर्ने बानी रहेछ । पछि थाहा भयो, उनलाई हिस्टेरिया भएको रहेछ । एकदमै उनी डिस्टर्बमा हुन थालिन् । यतिसम्म भयो कि उनलाई साथ दिन मैले पनि सँगै बसेर पिउन थालेँ । ऊ भने मलाई हेर्नै नसक्ने । ऊ के गरेर मलाई छोड्न सकिन्छ भनेर खोज्न थाली । उसलाई जे गरे पनि मैले सबै कुरालाई सहेँ । म मायाले नसकेर पछि लाग्ने, उनी र उनको परिवारले भने पैसाका लागि पछि परेको भनेर बुझ्न थाले । यसले उसलाई झन हौसला बढ्यो ।
अमेरिका जाने क्रममा हामी दुबैजनाको भिसा लाग्यो । तर, त्यहाँ पनि उनमा कुनै सुधार भएन । उनको बानी परेको थियो । हामी दुबैलाई झगडाको लत लागिसकेको थियो । ३ महिनाको कार्यक्रम सकेपछि उसले तपाई यहाँ बस्नु, पेपरहरु मिलाउनु, म जान्छु भनी । मैले हुन्छ भनेँ । तर, काठमाडौं आएपछि उनले जीन्दगी फर्किन्न भनेर भन्न थाली, मैले किन भन्दा तिमीलाई लैजानुपर्ने ठाउँ नै त्यहीँ हो भनी । जहाँ जे गरे पनि हुने भएपछि उनले यस्तो गरेको हो भन्ने मलाई लाग्छ । तर, म फेब्रअरी १४ मा रेड रोज लिएर फर्किएपछि उनको मास्टर प्लान चौपट भयो । म एयरपोर्टमा झगडा गरेर आएको हुँ । काठमाडौं आएपछिको सीन पूर्ण रुपमा परिर्वतन भयो ।
अमेरिकामा बस्दा म ग्रोसरी सपमा रातको ड्युटी गर्थेँ । त्यहाँ राति हुँदा नेपालमा दिउँसो हुने भएकाले म फोन गर्थेँ तर, उसले विस्तारै रिसिभ नै गर्न छाडी । म र्फकन्छु भन्दा आइस् भने म डिभोर्स गर्छु भनेर धम्की दिन थाली । त्यसले म एकदमै डिस्टर्ब भइसकेको थिएँ । एक दिन मेरो दिमागले काम गर्न छाड्यो । मलाई मार्छन् भन्ने दिमागमा आएछ । हिउँ परेको थियो तर, म ट्राक लगाए हात गोडा टेकेर बाहिर निस्किएँछु र बीचरोडमा उभिएर हेल्प हेल्प भन्दै कराएँछु । प्रहरी आएर मलाई मानसिक अस्पतालमा भर्ना गरेछ, डाक्टरले कोही छ भन्दा मैले अञ्जुको नाम र नम्बर भनेंछु । झण्डै एक साताको उपचारपछि म ठीक भएँ । तर, बिरामीले आउँदा भनेको मान्छेले छोड् भनेपछि मात्र छाड्ने रहेछ, तर डाक्टरले फोन गर्दा अञ्जुले मलाई थाहा छैन भन्दै फोन काट्न थाली । तीन दिनमा केही नभएपछि मैले फोन गरेर रोई कराई गरेपछि उनले छोड् भनेर अस्पताललाई भनिन् ।
अमेरिकाबाट काठमाडौं आउँदा उनलाई मदिराको लत लागेको थियो । मलाई श्रीभात् नै होइनस् भन्न थाली । बाबुआमालाई सोध्दा राति १० बजे, कहिले १ बजे आउने गरेको सुनाउनुभयो । कहिले कसले पुर्याउन आयो भन्या छ, कहिले कसले । त्यो सुन्दा एकदमै डिस्टर्ब भएँ । अन्तिममा उसले के नाटक गरी भने एक दिन सँधै झगडा हुन्छ, आज पनि गरौं भन्न थाली । उसले टाउको ढोकामा ठोक्काउनेदेखि बबाल गरी । अरु दिन म पनि झगडा गर्थेँ । तर, त्यो दिन म छेक्नेतिर लागेँ । रातभरको झगडापछि विहानै एक पत्रकारलाई बोलाइन् र झगडा भयो भनेर बाझिन् । मेरो लाइफको लभ इस्टोरीको इन्ड भयो ।
छोरीले सधैं मिल्नु भन्छे
छोरीसँग कहिलेकाँहि भेट हुन्छ, माया लाग्छ आफ्नो सन्तानप्रति । तर, उहाँले बाबुले हेरेन भनेर अवोध छोरीका नाममा मुद्दा हाल्नुभएको छ । एकतर्फी मुद्दा हालेर डिभोर्स गरी । छोरीलाई भेट्न म अञ्जुकी दिदीको सहयोग लिन्छु । छोरीको कुरा त फेरि मिल्नुस् भन्छे तर, म अञ्जुलाई फेरि फेस गर्न चाहन्न । छोरी ठूली भएपछि म ल्याउँछु । कानुनी रुपमा ७ वर्षसम्म अञ्जुसँग रहन्छे । तर, म कानूनी लडाई लड्ने, फेरि अञ्जुलाई फेस गर्न चाहन्न । तर, कहिले बाँकी विभिन्न कार्यक्रममा भेट हुन्छ, त्यस्तो बेला इग्नोर गर्न गाह्रो हुन्छ ।
अहिले खुशी छु, अञ्जुलाई कलाकारका रुपमा सम्मान गर्छु
एउटा समयमा मैले आफूलाई सिध्याएर अञ्जुलाई अघि बढाएँ भन्दा पनि फरक गर्दैन । पहिला म अञ्जुलाई अघि बढाउन लागेँ, दोस्रो फेजमा सम्वन्ध बचाउन व्यस्त भएँ । उहाँको परिवारलाई पनि सहयोग मागेँ ।ःबलयव घ(च्बव तर, सुनको अन्डा भएपछि उहाँहरुले पनि बास्ता गर्नु भएन । थर्ड फेजमा सरप्राइज खाँदा खाँदा हैरान भएँ । उहाँका नयाँखालका व्यवहारहरुको । ममाथि लागाएका आरोपहरु पनि सरप्राइज नै हो ।
कहिलेकाँही सिनियर दाइहरुले अञ्जुले रुँदै यस्तो भनी, के गरेको भनेर सुनाउँछन् । मैले हैन यस्तो हो भनेपछि हेत्तेरिका मैले त तँलाई गाली गरेको थिएँ भन्नुहुन्छ । अहिले म ढुक्क छु, उसले राम्रो नराम्रो जे गरे पनि मलाई आउँदैन ।राम्रो गरे पनि श्रेय चाहिँदैन, नराम्रो गरे पनि अपजस आउँदैन । तर, मैले अञ्जुलाई अघि बढाएकोमा मलाई कुनै दुःख छैन । त्योबेला पनि म सही थिएँ, आज पनि सही छु । एक कलाकारको रुपमा म अहिले पनि अञ्जुलाई सम्मान गर्छु ।
जहाँसम्म मेरो कुरा छ, म अहिले एकदमै खुसी छु । डेढ वर्षअघि नयाँ जीवन सुरु गरेँ । सायद मेरो फ्यान थिई उनी, जोसँग मैले विवाह गरेँ । आमाबाबुलाई मन परेपछि मैले पनि स्वीकार गरेँ । कृष्णा घिमिरे हो उनको नाम । माइत हेटौंडा । मेरो पुरानो काम फेरि सुचारु भएको छ । मानिसहरुले मलाई सम्मानका साथ ब्यवहार गर्छन् ।मसंग मेरो संगीत छ, कला छ । राम्रो गर्नेलाई प्रोत्साहन गर्छु । मेरो सपना भनेको नेपालमा गजल गायक मनोजराज भनेर चिलाउने मेरो उद्देश्य छ । जरा कति गहिरो छ भन्ने त्यो जरालाई मात्र थाहा हुन्छ । तर, माथि फुलेको फूललाई कहिले झर्छु भन्ने थाहा छैन । त्यसैले म आफ्नो रुट बनाउन लागेको छु ।
अञ्जुले मनोजमाथि लगाएका आरोप
गायक मनोजराजले आफ्नो ‘लभ स्टोरी’ सुनाइसकेपछि हामीले उहाँमाथि अञ्जुले लगाएका आरोपहरुको जवाफ दिन आग्रह गर्यौं । केहीवेर अन्कनापछि उहाँ तयार हुनुभयो ।
आरोप नम्बर १ मनोजले मलाई धेरै पिछा गरेको थियो‘‘
(हो म उनीप्रति क्रेजी थिएँ ।
आरोप नम्बर २ प्रेम चलिरहँदा तपाईले ठमेलमा बेहोस हुने गरी कुट्नु भयो रे ‘।।
( आबुई ‘ ठमेलमा मात्र हैन, उहाँले मलाई धेरै ठाउँमा दुःख दिनु भएको छ । बेलाबेला उहाँ हिँड्दा हिँड्दै ढल्नुहुन्थ्यो । जहाँ गयो, त्यहीँ ढल्ने । उहाँको प्रेसर पनि लो थियो । त्यसबेला म कुनखालको प्रेमी थिएँ भने नि, प्रेमिकालाईर् भेट्न जाँदा म गुल्कोजको दुईवटा एम्पल बोकेर जान्थेँ । ढलिहाल्यो भने खुवाउनुपर्छ, ब्लड प्रेसर लो भएको बेला त्यसले बढाउँछ नि । डेटिङ त्यसरी जान्थेँ म ।
आरोप नम्बर ३ मनोजले अञ्जुलाई धेरै कुट्यो रे । कुट्दा(कुट्दा अति भएपछि छोरी २२ दिनकी हुँदा अञ्जुले आत्महत्या गर्ने प्रयास समेत गर्नुभयो रे, चुलेसीले हात काटेर‘। ( चुलेसीले हात काटेको उहाँको पहिलो र दोस्रो प्रेमी हुँदा नै होला । मैले देख्दा हातमा खत नै थियो । जहाँसम्म कुटेको कुरा छ, एक हदसम्म सही हो । उसले मैले भनेको कुरा नै मान्न छाडी, केही पनि मान्न छाडेपछि एक(दुई थप्पड लगाउँथेँ । हैन, म एकदमै हिंस्रक भएको भए अहिले मैले फेरि विवाह गरेको डेढ वर्ष भयो । एक दिन पनि झगडा भएको छैन, अहिले पनि म बेलाबेला मदिरा पिउँछु । म हिंस्रक भएको भए कम्तिमा २र३ पटक त झगडा हुनु पर्ने हो नि । तर, छैन । त्यो के भएको हो भने उसको कुराहरुले गर्दा म केही हदसम्म हिंस्रक भएको हो । उसलाई जति सम्झाए पनि हुँदैन ।
आरोप नम्बर ४ मनोजराजले अञ्जुमाथि धेरै अनावश्यक शंका गर्यो, २ जनालाई जितेर गएको मान्छेलाई पहिल्यै थाहा थियो नि अञ्जुको पूर्वसम्वन्धबारे‘‘।
( मैले कम्पिटिसन जितेपछि लाइफ सुरु भयो नि त । लाइफमा त सिन्सियर हुनपर्यो नि । मैले उसका धेरै कुराहरुमा कम्प्रोमाइज गरेको छु । मैले धेरै शंका गरेको होइन, उहाँले नै नयाँ पुरानालाई मात्र सम्झिनुमात्र भएन, नयाँ पनि बनेका कुराहरु बेलाद्दबेला आएका छन् । तर, मैले उसको आवाजलाई सम्झेर सबै बिर्सिने गर्थेँ । मेरो ढिपीले मात्र हाम्रो सम्वन्ध १० वर्षसम्म टिकेको हो । नत्र ५ वर्ष पनि कुन्नि ।
मनोजराजसँग छुट्टिएपछि अञ्जुजीले घर बनाएर तला थप्नुभो रे, तपाईले के गर्नुभयो नि भन्ने छुट्टनिे बेलाको अनलाइनखबरको प्रश्नमा मनोजले भन्नुभयो( ‘मैले दिलमा तला थपेको छु ।’ साभार ः अनलाइन खबर
के भनेकी थिइन अन्जुले https://ganthan.com/entertainment/anju-pannta/